Okyanusun
en zeki ve sevimli hayvanlarından biri olan yunus balıklarının suratını
gözünüzün önüne getirin. Ne gördünüz? Gülen bir yunus değil mi?
Peki bu balıklar, neden bu kadar mutlu görünüyor olabilirler?
Aslında yunusların gülen yüzleri, bizim sandığımız gibi bir “mutluluğu” simgelemiyor.
Aslında yunuslar hakkındaki en yaygın yanlış anlamalardan birisi bu yüzlerindeki sürekli gülen ifade.
Bize her ne kadar sevimli gelseler de size kötü bir haberimiz var. Aslında, yunusların gülümseyen yüzleri,
onların gerçek duygularını yansıtmıyor. Yunusların ağız yapısı, onların
doğal gülümseme ifadesini oluşturan bir özellik taşıyor.
Diğer
hayvanlardan farklı olarak yunusların dişleri ve çeneleri, ağızları
kapalıyken bile bir gülümseme etkisi yaratacak şekildedir. Bu yapı,
aslında yunusların gerçek duygularını ya da ruh halleri hakkında bilgi
vermiş olmuyor. Yani, yunuslar hem mutlu olduklarında hem de stres altında olduklarında aynı şekilde gülümsüyor gibi görünebilirler.
Bu yanıltıcı gülümseme, yunusların insan algısında farklı bir yer edinmelerine neden olmuştur.
Yunus parklarında ve bir tedavi yöntemi olarak kullanılan “yunus terapisi”
programlarında, bu hayvanların sürekli gülümsediği düşüncesi, onları
pozitif ve yardımsever canlılar olarak tanımamıza sebep oluyor. Tabii bu
durum da yunusların aslında ne kadar agresif olduklarını atlamamızı da
sağlıyor.
Yunuslar, sandığınızın aksine doğada oldukça yırtıcı hayvanlardır. Avlanırken ya da sosyal grupları içinde
rekabet ederken oldukça güçlü ve bazen de sert davranışlar
sergileyebiliyorlar. Bu durum bile başlı başına “gülümsemediklerini”,
durumun yalnızca anatomik olduğunu anlamamız için güzel bir neden.